Friday 12 June 2020

True Experience-सत्य अनुभव-Episode-5

भाग-५

(मराठी) 


Image by Sabine Zierer from Pixabay 


सत्य अनुभव 


अहमदनगरातील अजब अनुभव !


माझ्याकडे श्री भाऊ महाराज, मुरबाड यांचे बोलावणे आले होते . त्यांनी मला वास्तू परीक्षणासाठी  नगरात नेले होते. आम्ही रात्री अकरा वाजता त्याच्या घरी पोहोचलो आणि त्यांच्या वास्तूत पोहोचताच मला काही अंतरावर एक उंच खांब दिसला. पौर्णिमा नुकतीच झाल्याने तिथे चांगलाच उजेड पडला होता.  तर त्या खांबाजवळ मला एक अवाढव्य पुरुष आकृती आमच्याकडे मुख करून उभी आहे असे दिसले. त्याप्रमाणे मी महाराजांना कल्पना दिली परंतु त्याची संपूर्ण जबाबदारी माझ्यावर सोपवली. व ते माझ्या पुढच्या क्रियेकडे न्याहाळू लागले.

माझ्या हातात नाथांची अभिमंत्रित विभूती होती व आत्मविश्वास होता कि जीथे नाथ आहेत तिथे इतरांचे काय ? अशाप्रकारे काही सात्विक प्रयोग केल्यावर त्या शक्तीची विभित्स चित्कार सुरू झाली व माझ्यासोबतचे सर्वच हवालदिल झाले. एवढ्या मोठ्या प्रमाणात या पिडीताला त्रास असेल याची मला कल्पना नव्हती व तसे महाराज काही बोलले नव्हते कदाचित  ते माझी परीक्षा घेत असावे असा माझा अंदाज!

पूर्ण रात्र जागरणात गेली सकाळी तेथील एका झोपडीतून न दिसणाऱ्या दोन मांजरीच्या भांडणाचा आवाज सुरू होता तो वेगावेगाने वाढू लागला.  या कारणास्तव तेथील ग्रामस्थ प्रश्नचिन्हात पडले होते. त्यांच्या मते त्या गावात मांजर येणे अशक्य आहे. कारण त्या गावात भरपूर प्रमाणात कुत्रे असल्याने कित्येक वर्ष मांजर दर्शनाचा योग नव्हता.  त्यातही एक सोडून दोन मांजरी त्यांची भांडण सर्वच आश्यर्यकारक  होतं!

त्या जागेच्या मालकाला त्या शेतात नांगरताना काहीसा टोकेरी भाग त्याच्या पायाला लागला व दिवसेंदिवस ती जखम वाढू लागली सर्व डॉक्टर इलाज व तपासण्या करूनही आराम नव्हता . या इजेपायी त्या मालकाचे लाखो रुपये खर्च झाले होते. काही वेळानंतर मी पाहिले की आता त्यांचा इलाज श्री भाऊ महाराज करीत होते.  मला थोडे अजबच वाटले म्हणून मी भाऊंना विचारले की,  या ईजेचे मूळ कारण वेगळेच आहे तेव्हा तुमचा अशा प्रकारचा ईलाज काय कामाचा? परंतू त्यांनी ते सांगण्यास नकार दिला व मी माझे सोबती परतीच्या प्रवासाला निघायचं म्हणत होतो तर भाऊ महाराजांनी मला थांबण्याचा आग्रह केला. 

महाराजांनी मला एका मोठ्या आवाराच्या घरात नेले घराच्या अंगणामध्ये मला वेगवेगळे संकेत मिळायला लागले त्या घराच्या वरती चर्र चर्र असा सातत्याने आवाज येत होता. उच्च दाबाच्या विद्युत तारेला जसा आवाज येईल अगदी तसाच आवाज होता म्हणून मी घर व घराच्या सर्वत्र ठिकाणी व्यवस्थितरित्या पाहून स्वतःची खात्री करून घेतली नाही पण तशा प्रकारची विद्युत तार मला तेथे आढळली नाही. 

घरात प्रवेश करताना मला उत्तम प्रकारे नाथांनी संकेत दिले घरातील व्यक्ती ही स्वतः भगत होती मी व माझे सहकारी त्यांच्याकडे बसल्यानंतर ते आम्हाला निर्गुण-सगुण यावर प्रवचन द्यायला लागले लोकांच्या प्रश्नांचा कौल ते लोट्यावर होकारात्मक किंवा नकारात्मक घेत असे . साधारण नारळा प्रमाणेच, मला ते नवीन नव्हते. पण मी बघ्याची भूमिका करत होतो . भाऊ महाराज मला इथे का घेऊन आले, याची थोडी-थोडी उकल झाली. 

इतर मंडळी गेल्यावर ते माझ्यासमोर येऊन बसले व म्हणाले नाथजी तुम्हीच काय ते बघा आता त्यावर मी त्यांना म्हणालो, काय बघायचं? तुम्ही साराच घोळ घातलेला आहे.  तुमच्या घरावर प्रभावीपणे करणीप्रयोग केलेला आहे,  त्यामुळे तात्काळ तिथे लक्ष देऊन ती अडसर दूर करा अन्यथा दोन महिन्यातच तुमचा निकाल लागेल.

भाऊ महाराजांनी मला आतापर्यंत तसे काहीच सांगितले नाही मी त्यांना खूप विचारण्याचा प्रयत्न केला पण त्यांनी यांची स्पष्टोक्ती कधीच केली नाही. असे भगत गहीवरून मला सांगत होता, त्यावर भाऊ महाराज म्हणाले की हळूहळू करू आपण. भाऊ महाराज या भगताकडे वेळ फारच कमी आहे तुम्ही आत्ताच लक्ष घाला असे म्हणून आम्ही त्या घरातून काढता पाय घेतला.

त्यानंतर भाऊ महाराज मला गणपती टिटवाळा मंदिराजवळील त्यांच्या एका परिचयातील घरात घेऊन गेले. ते घर छोटं व विचित्र होते, घरात सर्व अंधार होता नवरा-बायको व त्यांची वीस वर्षाची मुलगी असे त्यांचे कुटुंब होते मला तेथे नाष्टा करण्याचा आग्रह केला गेला.  परंतु आम्ही तो टाळला. थोड्या वेळानंतर भाऊ महाराजांनी मला विचारले महाराज तुम्हाला काही जाणवते आहे का?

कारण असे की त्यांच्याकडे येणाऱ्या कुठल्याही नवीन माणसाला अंगावर आपोआप कुठेही नखाने ओरबाडलेच्या खुणा येत असे. त्याची 20 वर्षाची मुलगी या समस्येमुळे खूपच बेजार झाली होती. आई-वडील त्रस्त झाले होते. भाऊ महाराजांना मी म्हटलं हा सर्व कोकणातल्या चेटूकाचा भाग आहे . यावर तोडगा म्हणून त्या मुलींनी साधना करावी व सिद्धतावीज धारण करून या घराचे लवकरात लवकर वास्तुबंधन करून घ्यावे.  मला त्या  चेटूकाचा कुठल्याही प्रकारे त्रास झाला नव्हता. श्री चैतन्य गोरक्षनाथांची कृपा सदैव माझ्या पाठीशी होती, त्यामुळे कोणत्याही समस्येला सामोरे जाण्यासाठी मी सदैव सज्ज असेल, आज मात्र भाऊ महाराज यांची निरोप घेण्याची इच्छा झाली मी व माझे सहकारी आपापल्या घरी परतलो. 


अध्याय-५

( हिन्दी )


Photo by Artem Beliaikin from Pexels


सत्य अनुभव


अहमदनगर में अजीब अनुभव!


मुझे श्री भाऊ महाराज, मुरबाड से फोन आया था। वे मुझे एक वास्तुपरीक्षण के लिए शहर ले गए। हम रात को ग्यारह बजे उसके घर पहुँचे, और जैसे ही हम उसके घर पहुँचे, मैंने दूरी में एक लंबा खंभा देखा। हाल की पूर्णिमा के कारण, एक अच्छी रोशनी थी। तो उस स्तंभ के पास मैंने देखा कि एक विशाल पुरुष आकृति हमारे सामने खड़ी थी। इसलिए मैंने महाराज को विचार दिया लेकिन उन्होने मुझे पूरी जिम्मेदारी सौंपी। और वे मेरी अगली कार्रवाई को देखने लगे।


मेरे हाथ में नाथजी की मंत्रींत विभूति थी और मुझे विश्वास था कि जहाँ नाथ हैं, वहाँ दूसरों का क्या? इस तरह से कुछ सात्विक प्रयोग करने के बाद, उस शक्ति की भयानक चीख शुरू हो गई और जो मेरे साथ थे हर कोई विचलित हो गया। मुझे इस बात का अंदाजा नहीं था कि यह पीड़ित इतने बड़े पैमाने पर पीड़ित होगा और महाराज ने ऐसा कुछ नहीं कहा। मुझे लगता है कि वह मेरी परीक्षा लेना चाहते थे!


पूरी रात जागने के बाद, सवेंरे एक झोपड़ी में दो अनदेखी बिल्लियों के झगड़ने की आवाज जोर से और जोर से बढ़ने लगी। इस वजह से ग्रामीण सवालों में थे। उनके अनुसार, उस गांव में बिल्ली का आना असंभव है। क्योंकि उस गाँव में बहुत सारे कुत्ते थे, कई सालों से कोई बिल्ली नज़र नहीं आ रही थी। और अचानक दो बिल्लिया और, उनका झगड़ा सब अद्भुत था!


जबकि जगह का मालिक खेत में जुताई कर रहा था, तब किसी धारधार नोंक का हिस्सा उसके पैर में लगा था और घाव दिन पर दिन बढ़ने लगा। मालिक ने इस ज़ख़्मपर इलाज के लिए लाखों रुपये खर्च किए थे। कुछ समय बाद मैंने देखा कि अब उनका इलाज श्री भाऊ महाराज द्वारा किया जा रहा है। मुझे लगा कि यह थोड़ा अजीब है, इसलिए मैंने भाऊ महाराज से पूछा, जब इस ज़ख़्म का मूल कारण अलग है, तो इस तरह के उपचार का क्या उपयोग है? लेकिन उन्होंने मुझे बताने से इनकार कर दिया और मैं अपने साथी को वापसी की यात्रा पर जाने के लिए कह रहा था, लेकिन भाऊ महाराज ने मुझे रुकने का आग्रह किया।


दूसरे गांव में मुझे जहां घर के एक बड़े आंगन था वहा महाराज ले गए, मुझे विभिन्न संकेत मिलने लगे। ध्वनि एक उच्च वोल्टेज बिजली लाइन की आवाज की तरह थी, इसलिए मैं घर में और घर में हर जगह ठीक से देखकर खुद को मना नहीं सकता था, लेकिन मुझे वहां ऐसी बिजली लाइन नहीं मिली।


जब मैं घर में दाखिल हुआ, तो नाथजी ने मुझे एक अच्छा संकेत दिया। घर का व्यक्ति खुद एक भक्त था। मेरे और मेरे सहयोगियों के बगल में बैठने के बाद, उसने हमें निर्गुण-सगुण पर व्याख्यान देना शुरू किया। वह लोटेपर संकेत लेता था, नारियल की तरह, यह मेरे लिए नया नहीं था। लेकिन मैं प्रेक्षक की भूमिका कर रहा था। भाऊ महाराज मुझे यहां क्यों ले आए, यह थोड़ा हल हो गया।


जब दूसरी मण्डली निकल गयी, तो वे मेरे सामने आकर बैठ गए और कहा, "नाथजी, आप देखते हैं कि यह क्या है।" तुम सब गड़बड़ कर रहे हो। आपका घर दूषित रूप से पीड़ित किया गया है, इसलिए तुरंत ध्यान दें और बाधा को हटा दें, अन्यथा आपको दो महीने में परिणाम मिलेगा।


भाऊ महाराज ने मुझे अब तक ऐसा कुछ नहीं बताया है। मैंने उनसे बहुत कुछ पूछने की कोशिश की, लेकिन उन्होंने इसे स्पष्ट नहीं किया। यह वही है जो भगत मुझे पीड़ा से कह रहे थे, जिस पर भाऊ महाराज ने कहा कि हम इसे धीरे-धीरे सुधारेंगे। भाऊ महाराज, इस भगत के लिए बहुत कम समय है। आपको अभी ध्यान देना चाहिए, मैंने महाराज को समझाया और उस घर से बाहर निकले पड़े।


तब भाऊ महाराज मुझे अपने एक परिचित के घर गणपती तितवाला मंदिर के पास ले गए। घर छोटा और अजीब था, घर में अंधेरा था, बीस साल की बेटी के पति और पत्नी और उनके परिवार, मुझे वहाँ नाश्ता करने का आग्रह किया गया था। लेकिन हमने इससे परहेज किया। थोड़ी देर बाद भाऊ महाराज ने मुझसे पूछा, महाराज, क्या आपको कुछ लगता है?


क्योंकि जो भी नया व्यक्ति उनके पास आता, उनके शरीर पर अपने आप खरोंच आ जाती। उनकी 20 वर्षीय बेटी समस्या से बहुत परेशान थी। माता-पिता व्यथित थे। मैंने भाऊ महाराज से कहा कि यह सब कोंकण का जादू-टोना का हिस्सा है। इसके समाधान के रूप में, लड़कियों को साधना करनी चाहिए और सिद्धताविज को धारण करके जल्द से जल्द इस घर को सुऱक्षित करना चाहिए। मैं किसी भी तरह से उस चुड़ैल से परेशान नहीं था। श्री चैतन्य गोरक्षनाथ की कृपा हमेशा मेरे साथ थी, इसलिए मैं हमेशा किसी भी समस्या का सामना करने के लिए सदैव तैयार था. लेकिन आज मैं महाराज और मेरे सहयोगियों को अलविदा कहना चाहता था और मैं अपने घरों को लौट आया।



Episode-5

(English)



Image by Okan Caliskan from Pixabay



True Experience


Strange experience in Ahmednagar!


I got a call from Mr. Bhau Maharaj, Murbad. They took me to the city for an examination. We reached her house at eleven o'clock at night, and as soon as we reached her home, I saw a lone pillar in the distance. Due to the recent full moon, there was a good light. So near that pillar, I saw a huge male figure standing in front of us. So I gave the idea to Maharaj, but he entrusted me with full responsibility. And they started watching my next action.


I had Nathji's Ministerial Vibhuti in my hand, and I was convinced that where Nath is, what about others? After doing some satvik experiment in this way, the terrible scream of that power started, and everyone who was with me got distracted. I had no idea that this victim would suffer on such a large scale, and Maharaj did not say anything like that. I think he wanted to take my exam!


After waking up all night, in the morning, the sound of two unseen cats quarreling in a hut began to grow louder and louder. The villagers were in question because of this. According to him, a cat can't come to that village. Because there were many dogs in that village, for many years, no cat was visible. And suddenly two cats and their fight was all fantastic!


While the owner of the place was plowing in the field, part of a sharpened tip was found in his leg, and the wound started growing day by day. The owner had spent lakhs of rupees for the treatment. After some time, I noticed that Shri Bhau Maharaj is now treating him. I thought it was a bit strange, so I asked Bhau Maharaj, when the root cause of this wound is different, what is the use of such treatment? But he refused to tell me, and I was asking my partner to go on the return journey, but Bhau Maharaj requested me to stop.


In the other village where I had a large courtyard of the house, Maharaj took me, and I started getting various signals. The sound was like the sound of a high voltage power line, so I could not convince myself by looking correctly at home and everywhere in the house, but I could not find such a power line there.


When I entered the house, Nathji gave me a good sign. The person of the house was himself a devotee. After sitting next to my colleagues and me, he started giving us lectures on Nirguna-Saguna. He used to carry the Lotepar sign, like a coconut, it was not new to me. But I was playing the role of observer. Why Bhau Maharaj brought me here, it resolved a little.


When the second congregation left, they came in front of me and sat down and said, "Nathji, you see what it is." You are all messing up. Your home has been infested with contamination, so take care immediately and remove the obstruction. Otherwise, you will get results in two months.


Bhau Maharaj has not told me anything like this till now. I tried to ask him a lot, but he did not make it clear. This is what Bhagat was telling me with pain, to which Bhau Maharaj said that we would improve it gradually. Bhau Maharaj, there is very little time for this Bhagat. You should pay attention now, I explained to Maharaj and came out of that house.


Then Bhau Maharaj took me to the house of an acquaintance near the Ganpati Titwala temple. The house was small and strange; the house was dark, the husband and wife of their twenty-year-old daughter and their family. I was urged to have breakfast there. But we avoided it. After a while, Bhau Maharaj asked me, Maharaj, do you think anything?


Because whatever new person comes to them, their body gets scratched automatically. His 20-year-old daughter was deeply troubled by the problem. The parents were distressed. I told Bhau Maharaj that all this is part of the magic of Konkan. As a solution to this, girls should do spiritual practice and wear this siddhataviz as soon as possible. I didn't bother with that witch in any way. The grace of Shri Chaitanya Gorakshnath was always with me, so I was still ready to face any problem. But today, I wanted to say goodbye to Maharaj and my colleagues, and I returned to my homes.

No comments:

Post a Comment